Paardenboeken besproken
Hoewel ik na het lezen van "Het paard als partner" best nieuwsgierig was geworden naar Monty Roberts' methode om het vertrouwen van een paard te winnen, kocht ik het boek "De man die naar paarden luistert" niet, omdat het meer een autobiografie is dan een boek over het omgaan met paarden. Toen ik het later van een vriendin te leen kreeg, bleek het ondanks dat zó boeiend, dat ik het bijna niet weg kon leggen.
Deze paardenfluisteraar, of beter gezegd: paardenluisteraar, beschrijft op luchtige wijze zijn leven, dat een hoogst opmerkelijke aanschakeling van gelukkige en ellendige gebeurtenissen is. Geboren en getogen op het Californische paardenbedrijf van zijn ouders verafschuwt hij al op jonge leeftijd de gewelddadige manier waarop zijn vader en zovele andere paardentrainers hun dieren "breken". Dat zet hem ertoe aan een alternatieve methode voor het "beginnen" met een paard te ontwikkelen, die hij baseert op wat hij door observatie heeft geleerd over het gedrag van wilde paarden.
Het handjevol alomgerespecteerde paardenmensen (onder wie zijn vader) dat hij deelgenoot maakt van zijn ideeën blijkt niet gediend van deze nieuwlichterij en verklaart hem voor gek. Een uitnodiging van de Engelse koningin om haar een demonstratie te geven van zijn manier van communiceren met paarden brengt hem uiteindelijk waar hij zijn hele leven op gehoopt heeft: erkenning voor deze natuurgetrouwe methode.
Monty Roberts
Uitgeverij Ooievaar, Amsterdam
Oorspronkelijke titel: The man who listens to horses
©1996 Monty Roberts
©1997 Ned. vert. Uitgeverij Bert Bakker, Marike Coverdale en Elma Middel
Negende druk 2001
ISBN 90 5713 595 7